Uvod

Charles Darwin

Prije 150 godina, britanski naučnik Charles Darwin (Čarls Darvin) iznio je teoriju o nastanku baziranu na njegovim istraživanjima živih bića tokom putovanja diljem svijeta.

Ova teorija nikada nije potkrijpljena dostatnim naučnim dokazima. U suštini, teorija evolicije je bazirana na nizu zamišljenih scenarija, pretpostavki i pogrešnih premisa.

The single-lensed microscope that Darwin used reveals the limited and underdeveloped technological means of that era.

Darwin's claims were of course based on no scientific evidence or findings. But since the scientific understanding and technological means available at the time were at a fairly primitive level, the full extent of the ridiculous and unrealistic nature of his assertions did not emerge fully into the light of day. In such a climate, Darwin's scenarios received general acceptance from a wide number of circles.

Prema jednom od njegovih scenarija, nežive supstance su slučajno oformile strukutru prve žive ćelije. Nema sumnje da je ovaj zaključak krajnje neuvjerljiv i da nikada nije bio potkripljen niti jednim validnim naučnim dokazom ili istraživanjem. Dalje, prema ovom mitu, slučajnim napretkom je nastao jednoćelijski organizam, prvi mikrob, drugim riječima evoluirao je. Prema teoriji evolucije, zasnovanoj na slučajnosti, sav život na Zemlji, od bakterije do čovjeka, nastao je kao posljedica ovako zamišljenog scenarija.

One of the major findings that invalidates the theory of evolution is the fossil records, which reveal that the structures of living species remained unchanged for tens of millions of years. Pictured is an insect living in our day and its 50-million-year-old fossil. This species, which remains the same after 50 million years, refutes evolution.

Darwinove tvrdnje nisu utemeljene u nauci obzirom da u vrijeme nastanka teorije nauka i tehnologija su bile na primitivnom nivou, ova teorija nikada nije ispitivana. O ovakvom okruženju mnogu su prihvatili Darwinovu teoriju kao jedinu ispravnu.

Temelj za nastanak Darwinove teorije je bio materijalizam. Obzirom da materijalisti ne priznaju činjenicu o stavranju, slijepo su prihvatili Darwinovu teoriju kao naučno podlugu za svoje svjetonazore.

Fosilni ostaci su vjerovatno najvažniji dokaz koji ponistava tvrdnje Charlesa Darwina.

Fosili otkrivaju da oblici života na Zemlji se nisu ni najmanje promijenili, nii su ikada se ravijali u druge oblike. Ispotujući fosilne ostatke, saznajemo da su današnja živa bića identična onima prije stotinu miliona godina, drugim riječima, nikada nisu evoluirala. Čak i tokom najranijih faza, oblici života pojavljivali su se sa svojim savšenim osobinama kao i njihovi potomci danas.

Ovo pokazuje činjenicu da živa bića nisu prošla kroz namaštani process evolucije.

Sva živa bića koja su ikada postojala na Zemlji, stvorio je Bog. Ova činjenica je potvrđena ostacima koja su za sobom ostavila ta savršena živa bića.

Ova knjiga pruža informacije o tome šta su fosili, gdje i kako su nalaženi, kao i pobliže ispitivanje raznih vrsta fosilnih primjeraka, milionima godina starih, koji dans tvrde da “Nikada nismo evoluirali, mi smo stvoreni”. Foslili koji su obrađeni i ilustrovani u knjizi sui samo nekoliko primjera od miliona njih koji dokazuju činjenicu stavranja. Ali i ovih nekoliko je dovoljno da dokaže da je teorija evolucije najveća zabluda i greška u historiji nauke.

A 125-millionyear-old salamander fossil and its today's counterpart.	Ferns have kept their same structure since the day they were created. Ferns that have remained the same for approximately 300 million years are one piece of evidence verifying the invalidity of the evolution theory.

1. Šta Je Fosil?

Šta Je Fosil?

A crab fossil that lived between 38 and 23 million years ago.

Najkraće, fosil je ostatak živog bića iz geološke prošlosti, i koji je do danas sačuvan zahvaljujući prirodnoj konzervaciji. Fosili koje mi poznajemo su dijelovi organizama, ostaci zarobljeni na mjestu gdje je mrtvi ili živi organizam dospio. Nastaju tako što mrtva živoinja ili biljka prije nego se raspadne, postane dijelom sedimentne stijene. Da bi nastao fosil, organizam mora bidi prilično brzo zakopan slojevima sedimenata, zatim slijedi hemijski proces kojim tkivo biva zamijenjeno mineralima iz stijene.

Fosili su najvažniji dokaz o prahistorijskom životu. Iz raznih regija u svijetu, postoje stotine miliona fosila koji nam otvaraju prozor u historiju i strukturu živorta na Zemlji.

Milioni fosila navode na zaključak da su živi organizmi nastali iznenada, potpuno formirane, kompleksne structure i da nisu prošli kroz promjene do danas. Ovo je važan dokaz da je život na Zemlji nastao iz ničega, da je stvoren. Niti jedan fosil ne sugerira da je to biće nastalo postepeno, da je evoluiralo. Fosilni primjerci “prelaznih oblika života” nikada nisu pronađeni, a one za koje su evlucionisti tvrdili da to jesu, su naučno osporeni.

This birch fossil from the Paleocene period (65.5 to 55 million years ago) found in Montana is three-dimensional. (left)	A 50-MILLION-YEAROLD FROG FOSSIL There exists no difference between this frog, alive 50 million years ago, and those of today. (right)

U zadnjih 150 godina, fosili su dokazli da je riba uvijek bila riba, insekti bili insekti, ptice bile ptice, a gmizavci bili gmizavci. Niti jedan fosil ne pokazuje bilo kakav prijelazni oblik između različitik oblika života, od ribe do amfibije niti od gmizavca do ptice. Fosilni ostaci osporavaju teroriju da su vrste nastale jedne od drugih prolazeći kroz promjene dugi niz godina.

Osmi što fosili pružaju informacije o oblicima života, takođe daju važne podatke vezane za historiju Planete, kao što su uticaj kretanja kontinenata na površinu Zemljine kore ili podatke o klimatskim promjenama kroz niz epoha prošlosti.

Shrimp that lived 250 million and 70 million years ago are the same as those that live in our day. Shrimp that have remained unchanged for millions of years show that evolution has never occurred. (left)	A 490- to 443-million-year-old starfish reveals that starfish have remained the same for hundreds of millions of years and have not evolved. (right)

Fosili su budili interes naučnika još od antičke Grčke, iako je njihovo izučavanje u zasebnoj grani nauke započelo tek sredinom 17. stoljeća, kao posljedica naučnih radova Roberta Hooka i Nielsa Stensena (Nicolai Steno). U vrijeme kada su Hook i Steno objavili rezultate svojih istraživanja, većina nije vjerovala da su fosili ostaci bića koja su živjela u prošlosti.

Glani predmet rasprave je bila nemogućnost da se objasni činjenica da su fosili pronalaženi u planinskim predjelima, a u to vrijeme ljudi nisu imali odgovore na pitanje kako se riba molga naći fosilizirana u stijeni visoko iznad nivoa mora. Kao što je nagovijesti Leonardo da Vinci ranije, Steno je shvatio da se razina mora morala povući tijekom historije.

A WINGED ANT THAT LIVED 20 TO 15 MILLION YEARS AGO. Fossils trapped in amber by the hardening of resin also refute the theory of evolution.

Pictured are a trilobite that lived in the Ordovician period (490 to 443 million years ago) and a gastropod from the Silurian period (443 to 417 million years ago). From these fossils, we can guess that the rocks in question are around 448 to 442 million years old.

Sa druge strane Hook je trvdio da su planine formirane zagrijavanjem u unutrašnjosti Zemlje i zemljotresima na dnu okeana. Slijedeći tvdrnje Hooka i Stenoa, koji su objasnili porijeklo i postojanje fosila, geologija se tokom 18. i 19. stoljeća razvila, kao i sistematsko prikupljanje i analiziranje fosila se razvilo u zasebni ogranak nauke. Principi koje je postavi Steno su poslužili kao osnova za daljnju klasifikaciju i izučavanje fosila. Do 18. stoljeća, razvojem rudarstva i željeznica, omogućile su detaljnije istrage onoga što leži ispod površine zemlje.

Moderna gologije je otkrila da se Zemljina kora sastoji od ogromnih dionica nazvanih “ploče” koje se kreću površinom Planete , nose kontinente i formiraju okeane. Što je veće kretanje ploča, veće su i promjene u geografiji. Planinski vijenci su rezultat sudara velikih ploča.

1 - Generally following the death of a living organism, first the soft tissues become deformed and decay. Then later, hard parts such as bones and teeth are preserved. Burial should occur fairly rapidly to prevent deformation of the bones.	2 - After long periods of time, bones become buried under the lower layers of sediment and there, the remains of the living being become fossilized.	3 - As the land above is slowly eroded away, the rock layer in which the fossil formed starts to proceed towards the surface.	4 - The fossil approaching the surface either appears by itself or is found by paleontologists during their investigation.

A fossil researcher working at the Ediacara Formation in Australia.

Promjene geografije Zemlje i nastanak izbočina tokom dugih vremenskih perioda, pokazuju i da su pojedini nivoi planinskih vijenaca nekada bili pod vodom. Na taj način fosili u zarobljeni u slojevima stijena pružaju važne informacije o historiji Zemljine površine. Geološka istraživanja pokazuju da su neki fosili zarobljeni u slojevima stijena starih stotinama miliona godina.
A) India, B) Euroasia, C) India,	D) Euroasia, E) Sliding of oceans underneath lands, F) India,	G) Sea layers, H) Himalayas, I) Pushing of layers upward caused by jamming

(left) A satellite image of the Earth..	Prema ovim informacijama, naučnici su odredili geološku vremensku shemu o starosti reljefa koja se koristi i danas.

Darwinists claim that by undergoing minor changes, living beings evolve from one species to another over millions of years. According to this claim which is refuted by scientific findings, fish transformed into amphibians, and reptiles transformed into birds. This so-called transformation process, asserted to last for millions of years, should have left countless evidence in the fossil record. In other words, during their intense researches for the last hundred years, researchers should have uncovered many grotesque living beings such as half-fish half-lizard, half-spider half fly or half-lizard half-bird. However, although almost every stratum on Earth has been dug, not even a single fossil has been found that Darwinists can use as an evidence for their so-called transition. On the other hand, there are innumerable fossils showing that spiders were always spiders, flies were always flies, fish were always fish, crocodiles were always crocodiles, rabbits were always rabbits and birds were always birds. Hundreds of millions of fossils clearly show that living beings have not undergone evolution, but were created. Hundreds of millions of fossils prove that living beings did not evolve, but were created.

Fossil findings reveal that the imaginary beings in these drawings have never existed. Living beings appeared suddenly in fossil record, with all their features intact, and throughout their lives these species have undergone no changes whatsoever.

Tokom ovih istraživanja dokazano je da određeni fosili su pronalaženi samo u određenom sloju i određenoj vrsti stijene. Analizom slojeva došlo je do zaključka da sadržava sopstvenu grupu fosila, koja se posmatra kao “potpis sloja” Ovakvi fosili se razlikuju prema vremanu nastanka i lokaciji. Na primjer, dva različita okruženja i vrste sedimenata su nekadašnje dno jezera i koralni greben, ali se mogu svrstati u isti geološki period prema sloju koji nosi fosile.

Nastanak Fosila

A wasp of 54 to 28 million years old, petrified in amber.

Nakon smrti nekog organizma, fosil nastaje od dijelova poput kostiju, zuba, školjke ili noktiju. Fosili se smatraju okamenjenim dijelovima biljke ili životinje . Međuim oni ne nastaju samo petrifikacijom. Neki su sačuvani do danas sa komplenom strukturom poput mamuta duboko smrznutih u ledu, ili insekata i gmizavca zatočenih u ćilibaru.

Nakom što nastupi smrt, meka tkiva mišića i organa se raspadaju pod uticajem bakterija i spoljašnjih uvjeta. ( Rijetki su slučajevi, kao oni na temperaturama ispod nule, ili užarenim i suhim pustinjama u kojima se ne dešava raspadanje). Više otporni dijelovi organizma, poput onih čiji sastav čine minerali (kosi ili zubi), mogu ostati sačuvani duži period, omogućavajući razne fizičke i hemijske procese.Ovi procesi čine fosilizaciju. Radi toga fosilni ostaci su kosti i zubi kičmenjaka, te školjke mekušaca, vanjski skeleti zglavkara i trilobitas, otisci korala i spužvi, te drvenasri dijelovi biljaka.

A 20- to 15-million-year-old midge preserved in amber.

Uvjeti okoline igraju veliku ulogu u fosilizaciji. Može se odrediti da li je na nekoj lokaciji moguća fosilizacija prema uvjetima koje ta sredina pruža.Na primjer, vodena sredina je mnoga zahvalnija za fosilizaciju od kopna.

Najčešći vid fosilizacije su mineralizacija i permineralizacija. Tokom ovog procesa tečni i gasoviti sastojci koje je posjedovao živi organizam bivaju zamijenjni mineralima iz stijena u kojima je organizam okamenjen. Faze u procesu mineralizacije su sljedeće:

Kao prvo, neophodno je da svaki dotok zraka do tijela uginulog organizma bude onemogućen tako što tijelo biva zaštićeno pijeskom, blatom ili zemljom. Tokom narednih mjeseci novi slojevi sedimenata se tvore preko organizma. Ovi slojevi štite tijelo od vanjskih faktora i fizičkih oštećenja. Stotinama godina poslije, jedan preko drugog formiraju se mnogobrojni slojevi i nekoliko metara ispod površine (kopna, dna jezera ili mora) leže sačuvani ostaci životinje. Dalje, strukture poput kostiju, školjki ili krljušti počinju se hemijski razlagati. Podzemne vode ispunjavaju ove strukture, i minerali rasvtoreni u vodi (poput kalcita ili željeza), koji su daleko otporniji na eroziju i hemijsko razlaganje, postepeno smjenjuju tkiva organizma. Milionima godina poslije, ovi minerali oslikavaju preciznu, kamenu kopiju organizma. Fosil zadržava identičan oblik organizma.

This dragonfly trapped in mud may one day become fossilized and will reach the future generations as evidence that evolution has never happened.

Tokom mineralizacije javljaju se sljedeće mogunosti:

1.Ako je skelet u potpunosti ispunjen tečnošću i raspad počne u kasnijoj fazi, onda unutarnja struktura biva fosilizirana.

2. Ako je skelet u potpunosti zamijenjen drugim mineralima, javlja se tačan vanjski otisak (okvir).

3. Ako se tačan otisak, “kalup”, skeletona formira pod pritiskom, onda je moguće da ostanu sačuvani i dijelovi površine skeleta.

Sa druge strane, fosilni ostaci biljaka posljedica su karbonizacije koju uzrokuju bakterije.

Tokom procesa karbonizacije, kisik i azot bivaju zamijenjeni ugljikom i vodikom. Karbonizacija nastaje razlaganjem molekula tkiva od strane bakterija, uvjetovanih promejnom pritiska, temperature ili raznim hemijskim reakcijama. Ovo uvjetuje hemijske promjene u strukturi proteina i celuloze, na način da opstaju samo karbonska vlakna. Ostale organske materije poput karbon-dioksida ili metana nestaju. Ovim procesom su nastali masivni slojevi uglja ispod močvara u periodu Karbona, prije 354 do 290 miliona godina.

Neki fosili nastali su tako što organizam potopljen u vodama bogatim kalcijem biva obavijen mineralima poput travertina. Kako se organizam raspada, ostavlja svoj otisak u mineralnom okruženju.

1. Reef: Calcareous sea animals that form the reef. 2. Radiolarian: a type of microscopic plankton with skeletons of silica. 3. Two-shelled mollusk, shelled with calcium carbonate. In fossils, such hard organs may be preserved unchanged. 4. Graptolite: Fossils with organic skeletons that generally left traces on black shale. These creatures lived in groups. 5. Shark teeth: Bones and teeth consist largely of phosphorus, for which reason they are more resistant, compared with many soft-tissue organs. 6. Trace fossils: Fossils that are formed by traces seen on sediments. 7. Ammonite: A specimen whose shell had been replaced by iron pyrites and fossilized. 8. A petrified tree: In time, the tree's wooden cells are replaced by silica and fossilized. 9. Amber: Small organisms are preserved in resin. 10. Carbonized leaves: Plants transformed into carbon fibers.

This fossil fish, 50 million years old, is evidence that fish have always remained as fish.

At times, fragile organisms may also get fossilized under extraordinary conditions. Pictured is a starfish from the Jurassic period (206 to 144 million years ago). There is no difference whatsoever between this fossil and the starfish of our day.

The skin and scales of this fish from the Triassic Period (250 to 203 million years ago) are fossilized with all their details intact. This sample reveals that fish had the same scale structure 250 million years ago.

THE GREATEST SPONGE REEF ON EARTH This sponge reef of 145 million years old is a trace of the Tethys Ocean floor. The sponges of our day are no different from those that make up the hill. These sponges make it clear that they have not undergone any evolution.

Pored ostataka čvrstog tkiva, postoje sačuvani i ostaci mehkog tkiva iz kambrijskog perioda koji omogućavaju daljnje ispitivanje. Fosilni ostaci krzna i dlaka stari 150 miliona godina, sačuvani u čilibaru do danas, omogućavaju detaljne analize. Mamuti zarobljeni u ledu na Sibiru, te insekti i reptili zatočeni u ćilibaru u baltičkim šumama sačuvani su zajedno sa ostacima struktura mehkog tkiva.

Postoje različite fosilne skupine, od fosila mikroorganizama, do ogromnih fosila životinja koje su živjele u grupi. Jedan od primjera tako velikog fosilnog ostatka je kolonija spužvi na obalama Italije. Analiza grebena pokazala je 145 miliona godina stare naslStarost krečnjaka od spužvi koje su se razvijale na dnu nekadašnjeg okeana Tetis, a koje su pomjeranjima tektonskih ploča dospjele na površinu. sadrže mnoge fosilne ostatke organizama koji su živjeli u grebenu tokom perioda Trijasa.

“Burgess Shale” u Kanadi i “Chengjiang” u Kini se smatraju najvećim fosilnim nalazištima. Sadrže hiljade fosila iz kambrijskog perioda. Slojevi ćilibara u Dominikanskoj republici, te na zapadnim obalama Baltičkog mora su druga najznačajnija fosilna nalazišta insekata. Važnija nalazišta su još i Green River u Americi, država Wyoming, White River u Centralnoj Americi, Eichstatt sloj u Njemačkoj te Hajoula fosilni sloj u Libanonu.

Kako Se Grupišu Fosili Kod Proučavanja?

Kao i živa bića, i fosili se proučavaju po grupama nazvanih “carstva”. U 19. stoljeću, fosili su grupisani u dvije osnovne kategorije: biljni i životinjski fosili. Daljna istraživanja i otkrića uvjetovale su daljnje podjele, te su 1963. godine ustanovljene sljedeće grupe - carstva:

1. Animalia – fosili iz životinjskog carstva, od kojih najstariji poznati primjer datira od prije 600 miliona godina.
2. Plantae – fosili biljnog kraljevstva, najstariji primjerak datira od prije 500 miliona godina.
3. Monera – fosili bakterija, bez ćelijskog jezgra, najstariji poznati primjerak je 3.9 milijardi godina star.
4. Protoctista – fosili jednoćelijskih organizama. Najstariji poznati primjerak je 1,7 milijardi godina star.
5. Fungi – fosili višećelijskih organizama. Najstariji poznati primjerak je stark 550 miliona godina.

Geološka Hronologija i Paleontologija

Sticanje osnovnih informacija o Zemljinoj kori počelo je krajem 18. početkom 19. stoljeća, u vrijeme izgradnje tunela i željeznica. William Smith, britanski graditelj tunela, je uvidio sličnost stijena duž obala Sjevernog mora (jurski period, prije 206-144 miliona godina) sa onima ispod površine u Somersetu. Sa uzorcima stijena i fosila koje je prikupio sa svih krajeva Engleske, Smith ke izradio prvu geološku kartu Engleske. Kasnije je iscrtao i podzemnu geološku kartu pojedinih regija, na osnovu uzoraka stijena koje je imao u posjedu. Ovim je mnogo pridonio razvoju moderne geologije i određivanju vremenskog okvira geološkog nastanka Zemlje. Zahvaljujući informacijama prikupljenim iz njegovih karti, priroda i sastojci (naslStarost željeza, uglja...) prvog sloja ispod površine su otkriveni.

The first maps drawn by William Smith, the founder of British geology, contributed greatly to the development of modern geology.
A) Some fossil samples collected by William Smith, B) Gastropod, C) Two-shelled	1) Upper Carboniferous Period, 2) Lower Carboniferous Period, 3) Middle Jurassic Period, 4) Jurassic Period, 5) Triassic Period

Fosili su odigrali ključnu ulogu u prikupljanju informacija. Geološka karta od Pretkambrija do Kvartara je iscrtana koristeći informacije iz fosilnih nalaza. Ova metoda se i danas koristi.

Zahvaljujući staživanjima strukture stijena, određene su i faze nastanka Zemlje, a fosilni ostaci su upotpunili sliku informacijama o organizmima iz određenog perioda.

Sve ove informacije daju sliku geološke hronologije,prema kojoj se historija nastanka Zemlje dijeli na dva eona, a eoni se dalje dijele u ere, ere u periode.

In order to make natural history more comprehensible, geologists and paleontologists divided the history of the Earth into geological periods. While determining these periods, the formation of rocks, their ages and the fossils they contain play an important role.
A) PRECAMBRIAN (4.6 billion to 543 million years ago), B) PALEOZOIC,	C) CENOZOIC, D) MESOZOIC
1- Cambrian Period (543 to 490 million years ago) 2- Ordovician Period (490 to 443 million years ago), 3- Silurian Period (443 to 417 million years ago), 4- Devonian Period (417 to 354 million years ago), 5- Carboniferous Period (354 to 290 million years ago), 6- Permian period (290 to 248 million years,	7- Triassic Period (248 to 206 million years ago), 8- Jurassic Period (206 to 144 million years ago), 9- Cretaceous Period (144 to 65 million years ago), 10- Quaternary Period, 11- (65 million years ago to today)

1. Pretkambrijski Eon (prije 4.6 milijarde do 543 miliona godina)

Pretkambrij je označen kao najstarijii i najduži eon u historiji Zemlje, i podijeljen je na ere. Period između 4,6 i 3,8 miliona godina prije označen je kao Had era. U to vrijeme Zemljina kora se još uvijek formirala. Arhejom je označen period od prije 3,8 do 2,5 milijardi godina, a slijedi je era Proterozoik (3,8-2,5 milijardi godina stara). Postoje fosilni tragovi jednoćelijskih i višećelijskih organizama iz ovih perioda.

2. Fanerozoik (od prije 543 miliona godina do danas)

Fanerozoik označava “vidljivi” ili “poznati život”. Fanerozoik se dijeli na sljedeće ere: Paleozoik, Mezozoik and the Kenozoik.

2A. Era Paleozoik (prije 543 - 251 miliona godina)

Ova era, koja je trajala nekih 300 miliona godina, je prvi i najduži dio Fanerozoika. Tokom Paleozoika klima je bila uglavom vlažna i topla, sa povremenim pojavama ledenih dobima.

Rocks from the Precambrian Period in Greenland (4.6 billion years to 543 million years ago). (left) The Ediacara Hills in Australia contain rocks from the Precambrian Era. The 570- to 543-million-year-old jellyfish fossils pictured are also found in Ediacara. These fossil records dating back to hundreds of millions of years deny the claim of "evolutionary process." According to the unscientific claims of evolutionists: 1- The fossil record should present many transitional forms. 2- The transition in these records ought to be slow and gradual, and should show a development from simple to complex. 3- After the first imaginary cell evolved, new species have to emerge. Also, the traces of these species should be seen in fossils. However, fossil records have never verified the claims of evolutionists. Fossils have revealed some certain facts: With their specific structures, living beings have distinct and distinguishable qualities. These qualities were not gradually acquired over time, and there exists no traceable evolutionary connection among the groups of presently living organisms. This is one of the most important evidence revealing that all living things were created flawlessly by God, with all their characteristics.

Paleozoik se dijeli na pet perioda: Kambrij, Ordovicij, Silur, Devon i Karbonifer.

2A1. Period Kambrija (prije 543-490 miliona godina)

A drawing of the creatures from the Cambrian Period.

Ovaj period je vrijeme nastanka modernih živih organizama, tipova (phyla) koji postoje i danas.

Phylum je kategorija nakon carstva u klasifikaciji živih bića. Phyla (tip) se određuje prema broju i vrsti organa i tkiva bića, strukturi tijela i unutarnjoj organizaciji. Broj tipova danas je oko 35, ali tokom Kambrija je bio oko 50 tipova.

Pojava vrsta je bila tako iznenadna i široko rasprostranjena da su je naučnici imenovali “Kambrijskom eksplozijom” . Paleontolog, evolucionist, Stephen Jay Gould je ovaj fenomen opisao kao “najznačajniji i najzagonetniji dogaćaj u historiji života”. Zoolog, Thomas S. Ray, piše da je nastanak višećelijskih organizama događaj koji se poredi sa nastankom života uopšte.

Uzevši u obzir saznanja o Kambrijskoj eksploziji, koje nam nudi današnja paleontologija, ona jasno potvrđuju Božije stvaranje, i negiraju teoriju evolucije.

Pretkambrij je obilježen uglanom jednoćelijskim organizmima, sa samo nekolicinom višećelijskih organizama koje su posjedovale samo neke specifične karakteristike, ali bez kompleksnih struktura poput očiju. Prema tome, ne postoji dokaz koji potkrijepljuje evolucijski prelaz u životne forme kambrijskog perioda, niti postoji fosil koji bi označio neko prelaznu formu ili prethodnika. O ovom oskudnom okruženju, naseljenom jednoćelijskim organizmima, odjednom su se pojavili su složeni oblici života. Tokom eksplozije pojavili su se oblici veoma različiti jedni od drugih, sa svim osobinama strukture koje razlikuju jedne vrste od drugih. Fosili otkrivaju praznine kada je riječ o povezanosti i sličnosti među organizmima iz Pretkambrija, sa onima iz kambrijskom perioda.

Ove praznine su ključne za nemogućnost dokazivanja teorije evolucije, jer evolucionisti nikadanisu uspjeli da dokažu kontinuitet razvoja, niti bilo kakve sličnosti među ovim tipovima, čak ni na prostom teoretskom nivou.

Kambrijski period, pokazuje da na samom početku, veoma različite forme života, sa veoma složenim sturkturama, su se pojavile iznenada, tačnije, na ovo se misli kada se govori o stvaranju.

Nastanak savršenih sturktura koje su posjedovala i tadašnja živa bića, dokaz su Božijeg stvaranja. U fosilnim tragovima, ove strukture se javljaju bez grešaka, bez vidljivih nedostataka, bez polu-dovršenih ili nefunkcionalnih organa, kakvi se javljaju u pretpostavkama o evoluciji baziranoj na slučajnosti.

2A2. Ordovicij (prije 490- 443 miliona godina)

A drawing of the creatures from the Ordovician Period

U ovom periodu obitavao je veliki broj morskih beskičmenjaka. Fosilni zapisi otkrivaju bogatstvo morskih vrsta. Iz ovog perioda datiraju i fosili kopnenih biljaka. Tokom Ordovicija, globalne klimatske promjene, ledena doba, su uvjetovale izumiranje nekih vrsta. Ovaj niz događaja označen je kao “Ordovicijsko izumiranje”.

Neki forme života iz Ordovicija, postoje i danas. Jedna od njih je i potkovičasta kraba. Postoji 450 miliona godina star fosil potkovičaste krabe, koji pokazuje da i su tada ova stvorenja imala istu strukturu i složene organe. Najstariji, i najbolje fosiliziran vodeni pauk, pripada ordovicijskom periodu, još je jedan dokaz da se žive forme nisu mijenjale kroz milione godina.

U periodu kada, prema Darwinwom scanariju, forme životu prolaze evoluciju, fosilni ostaci pokazuju da se evolucija nikada nije ni desila.

These rocks in Newfoundland show the transition from the Cambrian to the Ordovician Period. (left)	A 450-million-year-old fossil horseshoe crab, no different from those crabs of our day. (right)

2A3. Silur (prije 443 - 417 miliona godina)

Kako je temperatura opet porasla, glečeri su se otopili i poplavili neke kontinente. Iz ovog perioda se javljaju fosili kopnenih biljaka, kao i fosili bodljokožaca poput morskog ljiljana, zglavkara poput morskog škorpiona, te mnoge vrste riba bez vilice i riba oklopnjača, kao i mnoge vrste pauka.

Crinoid from the Silurian Period

2A4. Devon (417 - 354 miliona godina)

Bezbroj fosila datira iz ovog perida. Tokom Devona, desilo se “masovno izumiranje”, i mnoge vrste su nestale u ovom periodu. Izumiranje se odrazilo i na kolonije izumrlih spužvi stromatoporoida. Ali ne postoji razlika između hiljadama fosila riba iz Devona, i riba koje žive i danas.

2A5. Karbonifer (354 - 290 miliona godina)

355- to 295-millionyear-old spider fossil

Nazivan i samo Karbon Ovaj period je podiljeljen na dva dijela : gornji / Pensilvanijski Karbon, i donji / Misisipi. Tlo se spušta i uzdiže, rezultirajući sudarima kontinenata, te usponima i padovima nivoa mora koja su povezana sa polarnim ledom. Ovi događaji će oblikovati Zemlju.

Mnogi fosili kopnenih i morskih bića datiraju iz ovog perioda.

Celikan, coelaclanth riba, koju su Darvinisti dugo predstavljali kao prelazni oblik, postoji i danas dokazujui netačnost ove tvrdnje. Nije podlegla nikakvim promjena milionima godina, niti je ikada “evoluirala”. Suprotno darvinističkim tvdnjama da je ova riba bila veza koja nedostaje, ova ribe je živi fosil koji tvrdi suprotno.

Celikan je godinama bio predmet diskusija i evolucionističkih špekulacija, ali njegova pojava kao živog fosila suočila je evolucioniste sa mnogim dilemama.

Coelacanth of our day and a Coelacanth fossil, 410 million years old

2A6. Permij (prije 290 - 248 miliona godina)

Koncem permijskog perioda desilo se još jedno masovno izumiranje koje je označilo kraj ere Paleozoika. Fosilni ostaci bilježe da je 90%-95% formi života izumrlo tada. Međutim neki oblici su preživjeli do danas. 230 miliona godina star fosil vilinog konjic i 240miliona godina star pauk dokazuju da se evolucija nije odigrala.

2B. MEZOZOIK (prije 248 - 65 miliona godina)

Mezozoik se dijeli na tri perioda: Trijas, Jura i Kreda. Tokom ove ere obitavali su dinosauri i tada su i izumrli.

2B1. The Triassic Period Trijas (prije 248 - 206 milionaa godina)

Era Mezozoika počinje Trijasom. Veliki broj fosila iz trijasa rasprostranjeni su širom svijeta i pripadaju raznim kopnenim i vodenim oblicima života. Ni u ovom periodu se nisu pojavili fosili prijelaznih oblika kakvim se evolucionisti nadaju.

The Petrified Forest in Arizona—of fossilized, opalized logs—is one of the most famous structures of the plants from the Triassic Period. This forest, consisting of trees now known as the Chilean araucaria is evidence that plants have not evolved. These trees, which lived 248 to 206 million years ago, are no different from ones living today. Scientists working on fossils from the Triassic Period (middle)

2B2. Jura (prije 206 -144 miliona godina)

U ovom dijelu Mezozoika javlja se veliki broj i različite vrste fosila dinosaurusa.

Krajem Jure neke vrste amonita, spužvi, ostriga i dagnji su izumrle. Ali mnogi oblici života su preživjeli do danas, bez da su prošli ikakvu evoluciju. Fosilni zapisi su puni takvih prmjera, poput najstarijeg pronađenog fosila krokodila, starog 200 miliona godina, ili tuatara guštera koji datiraju iz istog perioda. Fosili pokazuju i da je većina škampi iz Jure posjedovala savršene sisteme i kompleksne strukture kao i danas.

A 200-million-year-old tuatara lizard, and the same lizard alive today. (left)	A dragonfly fossil, 150 million years old. It is the same as the dragonflies of our day. (right)

A 206- to 144-million-year-old shrimp fossil. It is no different from the shrimp living in our day.

2B3. Kreda( prije 146-65 miliona godina)

A fish between 146 and 65 million years old, and a fossil bat uncovered in France.

Ova, posljednja faza mezozoika je znana i kao period u kojem su izumrli dinosauri, kao i mnoge druge biljne i životinjske vrste, uglavnom reptili.

Sa druge strane, mnoge vrste, poput morske zvijezde, neke vrste riba, morski škorpion, pauci, vilini konjici, kornjače i krokodili, kao i mnoge biljne vrse su preživjele do danas.

Primjeri su 135 miliona godina star fosil morske zvijezde, 140 mil. godina star fosil potkovičaste krabe, te lista ginka star 125 miliona godina. Svi ovi primjeri i danas posjeduju iste osobine kao i tada.

2C. KENOZOIK (prije 65 miliona godina do danas)

This 54- to 37-million-year-old crocodile fossil was found in Germany.

Era Kenozoika, u kojoj živimo, počela je nakon perioda Krede. Ranije su geolozi dijelili Kenozoik na tercijar (od 60 – 1,8 miliona godina) i kvartar ( 1,8 do danas).

U posljednje vrijeme Kenozoik se dijeli na tri perioda: paleogen, neogen i kvartar.

Fosili iz Kenozoika najbolje pokazuju da živa bića nisu nastala iz zajedničkog pretka koji je postao slučanjo.

Svi fosili od najstarijih do najmlađih pokazuju da su isti organizmi imali iste osobine kroz različine geološke periode starosti, te je prvi fosil tog bića jednak nekom iz kasnijih perioda i ostaje takav do danas ili do momenta izumiranja bez da prolazi ikakve promjene odnosno evolucije. Fosili su dokaz da je Svemogući Bog, sa neograničenim znanjem Onaj koji je stvorio različita stvorenja kako bi Zemlju učinio podobnom za život.

Gdje Su Nalazišta Fosila?

The world's oldest rocks are in Greenland, between 3.9 and 3.8 billion years old. (left)	The age of rocks are determined by the researches made on the decay of radioactive minerals. (right)

Fosili su široko rasprostranjeni svuda po Planeti. U nekim stijenama ne postoje nikakvi fosili, dok u neke sadrže veliki broj.

Geolozi dijele stijene u tri glavne grupe:

1. Magmatske
2. Sedimentne
3. Metamorfne

Magmatske stijene su one poput granita i bazalta, i nastaju hlađenjem magme iz dubine Zemljine kore, ili njenim dospijevanjem na površinu u formi lave.

Sedimentne stijene se formiraju kada pijesak, mulj i ostale nanose sitnih čestica voda taloži jedne preko drugih.

Metamorfne stijene su magmatkog ili sedimentnog porijekla, ali su vremenom prošle kroz strukturalne promjene radi visokih temperatura ili pritiska duboko u Zemlji.

Nekolicina fosila je pronađena u magmatskim spojevima. Rijetki primjerci su formirani tako što se biljka ili životinja našla zarobljena u lavi. Takođe, rijetki fosili mogu preživjeti visoke temperature i pritisak koji transofmira sedimentni sloj u metamorfnu stijenu, tako da je većina fosila zarobljena u sedimentnim stijenama.

Skoro sve sedimentne stijene su formirane od tvari koje nanose vjetar ili voda od erozija drugih stijena. Neki oblici, poput uglja su nastali raspadom biljaka i životinja.

Klastične stijene su one formirane od sitnih čestica i minerala iz drugih stijena.
Pješčar i škriljavac su primjeri klastičnih stijena.
Organska podloga nastaje ili raspadom živih bića ili isparavanjem voda. Oba procesa za sobom ostavljaju talog minerala. Primjeri su krečnjak i dolomit.
Uglavnom, sedimentne stijene čini mješavina organskih i klastičnih slojeva. Fosili se nalaze ugavnom u šejlu, breči, pješčaru i krečnjaku.

Kako Se Fosili Pronalaze i Ekstraktuju?

Alat koji se koristi je oanj jednostavni poput onih koje koriste geolozi: čekići, špahtle, razna sječiva, kompasi, četkice i sita.

Fosili nekada izbiju na površinu erozijom stijene u kojoj su zaroblejni. U takvim slučajevima, dovoljno ih je očistiti četkicom. Međutim, prikupljanje fosila uglavnom nije ako jednostavno. Stijene u kojima su zatočeni, uglavnom su jako čvrste, i satima se fosil izdvaja iz matrice kamena. Kao prvo, važno je odrediti od koje se tačke kamen počinje lomiti. Svaki kamen puca različito. Linije kojima se lomi se daju prepoznati . Škriljac, na primjer, posjeduje slojeve među kojima je lahko uočiti linije pucanja. Kreda, sa druge strane, ne posjeduje takve slojeve. Važno je obratiti pažnuju i na promjene u boji i strukturi kamena, kako se fosil unurta ne bi oštetio.

Nakon što se fosil odvoji od kamena, prolazi kroz niz daljnih obrada. Prvenstveno mora biti zaštićen od kiše i vlStarost tokom transporta do labaratorije u kojoj će biti dalje ispitivan.

Jedna od metoda je stabilizacija fosila pomoću hemijskih adheziva. Za velike fosile koriste se i gipsani kalupi. Oni dijelovi fosila za koje postoji rizik da neće opstati tokom transporta, umotavaju se u navlažene novine, a zatim umaču u gips.

During transportation, sometimes fossils have to be protected by plastering. In the picture is shown how a fossil bone is covered by plaster. (left and middle)	Collecting sedimentary rocks and stones and carefully breaking open those ones predicted to consist fossils is an important stage of collecting fossils. (right)

Fosili se zatim pažljivo čiste, kako bi i najsitniji detalji bili uočljivi. Ako je fosil čvrši od stijene koja ga okružuje, onda je posao čišćenja uveliko lakši. Međutim, ako je fosil mekši od stijene, onda se za čišćenje koriste hemijske supstance. Najčešći proces je otklanjanje matrice kiselinom. Ova metoda omogućava da detalji fosila dođu do izražaja. U nekim slučajevima, posebno ako je fosil jako krhak i posjeduje istu strukturu kao i stijena koristi se tehnologija skeniranja x-zrakama te računarska obrada strukture prije nego fosil bude izolovan od stijene.

FOSSIL CLEANING BY ACID One method for cleaning fossils is to use acid. It is an efficient method to clean the limestone rock surrounding a fossil without harming it. 1. The rock surrounding the fossil is submerged into the proper acid until a small portion of the fossil appears. 2. The emerging section of the fossil is washed and covered with a material resistant to acid. 3. Fossil is submerged into acid once again, and these operations are repeated a few more times. 4. The protective material should be applied to the exposed portion of the fossil, so as to protect it from any harm. 5. Finally the fossil is entirely released from its surrounding rock. Fossil is thoroughly washed to clean it of both the acid and its protective material.

Stvaranje: Istina Koju Fosili Otkrivaju o Živim Bićima

Charles Darwin

Fosili iskopani do danas posjeduju dvije značajne osobine koje osporavaju teoriju evolucije:

1. Stagnacija: Otkrivene vrste nisu pretprile nikakve promjene tokom njihovog postojanja na Zemlji. Ona struktura koju posjeduju kada se prvi put pojave u fosilnim iskopinama, ostaje nepromijenjena, sve dok ne izumre ili do danas . Promjene morfologije (oblika) su rijetke, minimalne i ne slijede nikakav određeni pravac.

2. Iznenadna pojava: Niti jedna vrsta se ne javlja postepeno, niti se razlikuje od prethodnika. Sve se javljaju iznenada i potpuno formirani.

Ove dvije tačke ukazuju na stvaranje, a ne postepeni nastanak, ili evoluciju sa međufazama nastanka. Niti jedno biće ni usputno sticalo svoje osobine, već se vrsta odmah pojavljivala sa svim osobinama.

Darwin je znao da fosilni zapisi negiraju njegovu teoriju, ali njegovi sljedbenici to nikada nisu htjeli priznati. U poglavlju "Poteškoće teorije" u svojoj knjizi “Porijeklo vrsta”, on govori kako teorija evolucije ne može objasniti fosilne zapise:

“Zašto, ako su vrste potekle jedne od drugih, prolazeći kroz niz diskretnih promjena, ne vidimo bezbroj prijelaznih oblika? Zašto, umjesto da je priroda zbunjena svim oblicima, vidimo samo one već oblikovane?...Ali, kako bi ovom teorijom morali postojati bzzbrojni prijelazni oblici, kako to da ni jedan nije zarobljen u Zemljinoj kori?...Zašto ona svaka geološka formacija i svaki sloj ne obiluje prijelazim oblicima. Geologija zasigurno nije otkrila niti jedan organski lanac postepenog razvoja, i ovo je možda najveći i najozbiljniji prigovor mojoj teoriji”

(Charles Darwin, The Origin of Species, Oxford University Press, New York, 1998, pp. 140, 141, 227)

The oldest known fossil specimens of the snail pictured belong to the Jurassic Period (206 to 144 million years ago). The first samples of the class of living beings to which this species belongs have existed since the Cambrian Period (543 to 490 million years ago). Snails have remained the same for hundreds of millions of years, revealing the invalidity of evolution. (left)	A 54- to 37-millionyear-old bee fossil (right)

Argument koji Darwin iznosi protiv nedostataka fosilnih dokaza je “da možda sada nema fosila prelazinih formi, ali je moguće da će se javljati u toku daljnih isrtaživanja” – danas više ne vrijedi. Savremeni podaci pokazuju obilje fosila. Prema stotinama miliona primjeraka fosila pronađenih širom svijeta, izdvojeno je nekih 250 000 zasebnih vrsta, od kojih većina posjeduje zapanjujuće sličnosti sa nekom od oko 1,5 milijardi zasebnih vrsta koja danas postoje. Ne postojanje prijelaznih oblika u ovako bogatom fosilnom zapisu, ne daje nikakve šanse da će se ovi oblici pojaviti u nekom daljnem iskopavanju.

All the living creatures in the fossil record appear intact and in their perfect forms. For instance, before crocodiles and squirrels, there exist no fossils belonging to any strange creature partly resembling a crocodile, and in other parts to a squirrel or other living creatures. Squirrels have always remained squirrels, and crocodiles have always remained crocodiles. All these facts reveal that the claim of the theory of evolution, that "Living beings have gradually evolved over millions of years of time" is simply a product of imagination.

Fosilni zapisi ne nude niti jedan jedini primjerak “prelazne forme”, koji bi evolucionisti mogli uzeti za dokaz, ali zato pružaju milione primjeraka koji pokazuju netačnost ove teorije. Najvažniji među njima su “živi fosili”, oni čija vrsta postoji i danas. Oni se nalaze u fosilnim zapisima svih geoloških perioda, i dokaz su stavaranja, jer ne postoji razlika između stotine miliona godina starog fosila i danas živog primjerka te vrste. darvinisti su bespomoćno u pogledu ove situacije.

There are many species of plants whose structures have remained unchanged since the Triassic Period (248 to 206 million years ago). One of these is a ginkgo tree. The fossil pictured is from the Jurassic Period (206 to 144 million years ago). A branch of ginkgo tree living today

Evolucionist Niles Eldredge priznaje da nema obješnjenje koje bi mogao ponuditi o predmetu “živih fosila”, i to je samo jedna od nedostataka koje teorija evolucije nije u mogućnosti pojasniti:

...izgleda da nisu odigrale skoro nikakve promjene kada poredimo forme života danas i njihove fosilizirane prethodnike iz daleke geološke prošlosi. Živi fosili su tema koja je dovela u pitanje teoriju evolucije...Mi nismo u potpunosti riješili zagonetku živih fosila. (http://www. nwcreation.net/fossilsliving.html)

“Zagonetka” koju Niles Eldredge pokušava otkriti zapravo je jasna činjenica da živi fosili dokazuju da vrste nisu podlegle nikakvoj evoluciji, nego da su stvorene. Međutim, darvinisti ignorišu ovu činjenicu iz ideoloških ubjeđenja i ustrajavaju u sačuvanju dogme stare 150 godina.

Ali činjenice se dans mogu uveliko lakše ispitivati nego u vrijeme Darwina.

Broj ljudi koji prepoznaju evoluciju kao zabludu raste, dok se broj onih koji i dalje vjeruju u bajku i nikada ne traže pitanja i odgovore smanjuje. Činjenice se danas n mogu tako lahko skloniti i izbrisati, kao u Darwinovo vrijeme. Genetika, mikrobiologija, paleontologija, geologija i druge grane nauke neprekidno otkrivaju istinu da ni Darwin ni njegovi sljedbenici prosto nisu željeli uzeti u obzir, ili možda nisu očekivali – činejnicu stvaranja.

Neracionalne i nenaučne tvrdnje koje su iznosili darvinisti, prevare smišljene da se obmani javnost, te propaganda kojoj su pribjegavali da zastranje mase su samo izraz njihovog očaja. Dolazeće generacije će biti zapanjene činjenicom da su ljudi nekada vjerovali u darvinistički mit, obzirom da već sada sve naučne tvrdnje pokazuju da se evolucija nikada nije desila, i da je Bog Stvoritelj svemira i svih živih bića.

Gospodara nebesa i Zemlje i onoga što je između njih - ak o čvrsto vjerujete, drugog boga osim Njega nema; On život i smrt daje, Gospodara vašeg i Gospodara vaših predaka davnih! Ali ovi se zabavljaju u sumnji (Ad-Duhan, 7-9)